Μια φορά κι έναν καιρό στη Λιέγη, μια ανάρτηση με θέμα διαφορετικό από τις έως τώρα αναρτήσεις.

Καλοκαίρι γαρ, η ιδανικότερη περίοδος του χρόνου για ταξίδια, αποδράσεις, εξωστρέφεια γενικότερα σε όλα τα επίπεδα.

Έτσι λοιπόν, ίσως τώρα είναι η πιο κατάλληλη στιγμή για μια ανάρτηση που μας . . . ταξιδεύει…

Όταν ήρθα για πρώτη φορά στη Λιέγη δεν ήξερα πως θα αποτελέσει σημείο αναφοράς για μένα. Δεν ήξερα πως θα αποκτήσω ιδιαίτερους δεσμούς με πρόσωπα και μέρη.

Έχω ζήσει τη Λιέγη σε διαφορετικές εποχές και με . . .διαφορετικές θερμοκρασίες!!!

Αφετηρία αποτελεί το αεροδρόμιο της Αθήνας, της Ζακύνθου ή του Αράξου και τελικό προορισμό αυτό των Βρυξελλών ή το περιφερειακό του Σαρλερουά.

Πιθανότατα να έχετε υπ’ όψιν σας τουριστικά πακέτα που εκτός από τις Βρυξέλλες περιλαμβάνουν τη Γάνδη και τη Μπριζ στα must see του Βελγίου. Νομίζω πως η Λιέγη μπορεί να αποτελέσει έναν ενδιαφέροντα προορισμό επίσης, για τους λάτρεις της βελγικής μπύρας και της βάφλας.(Μια παρένθεση: οι Βρυξέλλες και η Λιέγη έχουν ξεχωρίσει τις βάφλες τους, η βάφλα της Λιέγης είναι διαφορετική από τη βάφλα των Βρυξελλών, ω ναι!!!)

Ιστορία

Η Λιέγη (Liège) είναι πόλη της Βαλλωνίας του Βελγίου και πρωτεύουσα της επαρχίας της Λιέγης.

Μια φορά κι έναν καιρό στη Λιέγη… (λίγα στοιχεία)

Η ίδρυσή της έγινε τον 7ο αιώνα και υπήρξε για ένα μεγάλο διάστημα ένα άσημο γεωργικό χωριό. Στη συνέχεια όμως απέκτησε θρησκευτικό χαρακτήρα (έγινε η μεταφορά εδώ της έδρας της επισκοπής της Τονγκρ). Τον 16ο αιώνα αρχίζει η μεγάλη οικονομική ανάπτυξη της πόλης και σε μικρό διάστημα έγινε σημαντικό βιομηχανικό κέντρο.

Ομογένεια

Αρκετά μεγάλος αριθμός Ελλήνων ομογενών ζει, αναπτύσσει τη δραστηριότητά του και ακμάζει στην πόλη εδώ και πολλά χρόνια. Υπάρχει Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία που λειτουργεί και συγκεντρώνει γύρω της τη θρησκευόμενη ομογένεια.

Η πόλη είναι γνωστή σήμερα για την παραγωγή πυροβόλων όπλων και ως εμπορικό κέντρο, γιατί έχει γίνει σημαντικός οδικός και σιδηροδρομικός κόμβος.

Αρχιτεκτονική

Ο καθεδρικός ναός του Αγίου Παύλου

Ο καθεδρικός ναός της Λιέγης, όπως είναι επίσης γνωστός, χτίστηκε τον 15ο αιώνα και οι εργασίες αποκατάστασης με τον τρόπο που είναι τώρα έγιναν τον 19ο αιώνα.

Το κτίριο είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα γοτθικής αρχιτεκτονικής. Ειδικά ο άμβωνας, οι θόλοι και η οροφή αποτελούν ξεχωριστά και ιδιαίτερα μέρη του. Αρκετοί θησαυροί μεταφέρθηκαν στον καθεδρικό ναό από τον κοντινό καθεδρικό ναό του St Lambert, όταν κατεδαφίστηκε.

Η Όπερα της Λιέγης

Οι σκάλες του βουνού Bueren

Κατά τις περιηγήσεις μου και ανεβαίνοντας τις σκάλες του βουνού Bueren μου κίνησε το ενδιαφέρον να παρατηρήσω τα κτίρια που βλέπουμε κτισμένα από τη μια και την άλλη πλευρά της σκάλας, τα οποία αποτελούν και στις μέρες μας κατοικίες. Ανακάλυψα ιδιωτικούς κήπους που δεν είναι ορατοί με την πρώτη ματιά και σταμάτησα αρκετές φορές, παίρνοντας…μια ανάσα, ή και δυο!!!
Συνεχίζοντας κατά μήκος της κλιμακωτής σκάλας μέχρι την κορυφή του Montagne de Bueren βρήκα μια –πιστεύω- από τις καλύτερες πανοραμικές θέες σε όλη την πόλη της Λιέγης.

(Κοιτάζοντας προς τα πάνω…)

(και κοιτάζοντας προς τα κάτω…)

Ο σιδηροδρομικός σταθμός Liege-Guillemins

είναι σίγουρο πως κόβει την ανάσα σε όποιον τον αντικρύζει. Αποτελεί ζωτικό κόμβο για τη μεταφορά σε όλη τη χώρα. Επίσης, είναι ένα εκπληκτικό παράδειγμα σύγχρονης αρχιτεκτονικής. Τον σχεδίασε ο Ισπανός αρχιτέκτονας Santiago Calatrava και τα υλικά που κυριαρχούν στην κατασκευή του είναι ο χάλυβας, το γυαλί και το λευκό τσιμέντο. Η καμπύλη του θυμίζει κάτι από ταινία επιστημονικής φαντασίας.

Η αίσθηση που μου προκαλεί εμένα πάντως όποτε έχω βρεθεί εκεί για να ταξιδέψω έχει κάτι το…μεγαλειώδες και συγχρόνως πολύ πρωτοποριακό, τουλάχιστον. Έχω την εντύπωση ότι είμαι μέρος ταινίας επιστημονικής …φαντασίας!!!
Μήπως θέλουμε να πάρουμε ένα από τα εντυπωσιακά τρένα υψηλής ταχύτητας του Βελγίου; Τότε αυτός είναι ένας από τους τρεις σταθμούς σε όλη τη χώρα από τους οποίους μπορούμε να αναχωρήσουμε μαζί με περίπου 15.000 άτομα που περνούν καθημερινά από εκεί!!!

Ο ποταμός Meuse

Την πόλη διασχίζει ο ποταμός Meuse(Μεύσης ή Μόσας) που εκτός από το Βέλγιο περνάει μέσα από τη Γαλλία και την Ολλανδία με συνολικό μήκος 925 χιλιομέτρων.

Στις όχθες του με φθινοπωρινό

ή καλοκαιρινό καιρό

μπορεί κανείς να αθληθεί, να περπατήσει, να απολαύσει τη θέα. Ακόμα και να κάνει μίνι κρουαζιέρα. Τοπίο του ποταμού ήταν το πρώτο τοπίο που απεικονίζουν οι πίνακες του Μεσαίωνα.

Η Λιέγη είναι μια

πολυπολιτισμική πόλη

με φεστιβάλ, δράσεις κι εκδηλώσεις κατά τη διάρκεια όλης της χρονιάς. Όλα αυτά θα έλεγα, ότι έχουν έναν multicultural χαρακτήρα, κάτι τρομερά ενδιαφέρον για μένα, αλλά παράλληλα δίνουν και μια μοναδική ταυτότητα στην πόλη. Κάποια φωτογραφικά στιγμιότυπα από την καθημερινή ζωή ή ανάλογες γιορτές εθνοτήτων που ζουν στην πόλη σας καλώ να απολαύσουμε εδώ μέσα από το φακό μου… Είναι αυτά που συνθέτουν μια ιδιαίτερη και πολύχρωμη πραγματικότητα.